BAHAYA SYIRIK

MENYEKUTUKAN Allah SWT dengan tuhan lain sebagai sembahan, objek pemujaan dan tempat menggantungkan harapan dinamakan syirik.

Kata syirik berasal daripada bahasa Arab syarika-yusyriku-syirik, yang bermaksud 'sekutu' atau 'persekutuan'.

Syirik digolongkan dalam kategori kufur kerana perbuatan itu mengingkari keesaan Allah, yang bermaksud mengingkari kemahakuasaan dan kemahasempurnaan-Nya.

Dalam al-Quran, istilah 'kafir' kadang-kadang digunakan untuk orang musyrik (pelaku syirik) di samping istilah 'musyrik'.


Riak dan berhala

Syirik kecil (al-syirk al- asghar) disebut juga riak (riya). Riak dikategorikan sebagai syirik berdasarkan sabda Nabi Muhammad SAW bahawa syirik tersembunyi (al-syirik al-kahfi) ialah melakukan pekerjaan supaya dilihat atau dipuji orang.

Asas adanya syirik kecil dalam erti riak terdapat dalam surah al-kahfi ayat 10. Menurut para musafir, istilah 'syirik' dalam ayat tersebut merujuk kepada erti syirik dalam bentuk riak.

Yang banyak disoroti dalam al-Quran ialah syirik besar (al-syirik al-akbar) khususnya penyembahan berhala yang disebut juga syirik terang-terangan (al-syirik al-jail).

Daripada al-Quran diketahui bahawa lama sebelum kedatangan Nabi Muhammad SAW, manusia telah menganut fahaman berhala. Para rasul yang diutuskan ke dunia, daripada Nabi Nuh AS hingga Nabi 

Muhammad SAW umumnya berhadapan dengan masyarakat penyembah berhala.

Orang musyrik yang menyembah patung berhala yakin bahawa sembahan patung berhala itu memiliki ciri ketuhanan.


Tuhan kecil

Kemusyrikan dalam bentuk berhala merupakan ciri masyarakat tradisi, seperti halnya masyarakat pada zaman para nabi. Berhala, baik dalam bentuk patung mahupun bentuk lain dijadikan objek sembahan kerana dianggap dapat mendatangkan manfaat serta menolak bahaya.

Berhala itu berfungsi sebagai Tuhan kecil (alihan) kerana disembah dan dipuja. Orang musyrik menjadikan Tuhan kecil ini sekutu dan tandingan bagi Allah SWT.


Kaum musyrik

Pada era pertama kerasulan baginda SAW hingga lebih separuh tempoh perjuangannya, Nabi Muhammad SAW sendiri menghadapi kaum penyembah berhala, bahkan setelah berhijrah ke Madinah.

Kaum musyrikin merupakan musuh utama yang dihadapinya. Penentangan mereka dapat dipadamkan ketika umat Islam berjaya membebaskan Mekah pada tahun 8 Hijrah serta menghancurkan patung berhala di sekitar Kaabah.

Sejak itu, berakhirlah era pemujaan berhala di tempat suci itu.


Dakwah nabi

Dakwah utama para rasul adalah untuk menanam akidah tauhid dan mengikis fahaman keberhalaan. Umat Nabi Nuh AS memuja berhala. Dalam al-Quran disebut nama berhala, antaranya Wadd, Suwaa, Yaghuth, Y'uuqdan Nasr (rujuk Nuh: 23)

Nabi Hud AS pula mendapati bahawa kaumnya ('Ad) menyembah banyak tuhan. Ketika Nabi Hud AS menyeru kepada tauhid, mereka menjawab: Wahai Hud, engkau tidak membawa kepada kami sebarang keterangan yang membuktikan kebenaranmu dan kami tidak akan meninggalkan penyembahan tuhan-tuhan kami dengan sebab kata-katamu itu! (Hud: 53 )


Dosa terbesar

Berhala sembahan dianggap sebagai tandingan bagi Allah SWT kerana orang musyrik yang menyembah patung berhala yakin bahawa sembahan patung itu memiliki ciri ketuhanan.

Dosa syirik ini sangat dilarang dan tidak akan diampuni Allah SWT.

Justeru inilah yang sangat dilarang oleh Allah SWT. Maka sangat wajarlah jika syirik merupakan dosa paling berat antara semua dosa dan kejahatan.

Al-Quran menegaskan bahawa Allah SWT tidak akan mengampuni dosa syirik dan perbuatan syirik ialah dosa yang sangat besar.